Search This Blog

Thursday, October 21, 2010

MAAFKANLAH

(Penari XVIII)

Dalam kesekian kali kulewati lagi jalan ini
Kembali menetes darah hitam menggumpal
Sakit!!!
Tetapi kucoba tetap menikmati
Sebab kerinduanku pada luka tertebus sudah
Seiring datangnya satu adegan romansa
Aku pun diam usai menyampaikan salam
Dan kali ini kusertakan ketulusan
Sebab semakin jelas bayang diri yang tergambar di peristiwa
Aku bukan siapa-siapa!!!
Kemudian diam membawaku menepi, menjauh, tenggelam
Tak lagi kembali
Seraya menyiapkan hati
Mengubur hasrat
Demi mengidungkan lagi syair sebuah tragedi
Maaf
Terpaksa kulantunkan lagi Episode Kahyangan
Semoga yang terakhir
Sebelum berakhir
Mungkin aku pun haruslah segera mohon diri
Sembari membawa rasa malu ini pergi
Maafkanlah...

Jatisrono, 8 Oktober 1997
23.25 WIB
Antonny Gersang

PRASAPAKU

(Penari XVII)


Semburat cakrawala ing brang wétan
Mratandhani titimangsa wusnya gantya ari
Memanukan ngocèh ngoncèki raketing nétra kang maksih néndra
Néndraning janma kang kalimput nikmating embun kang tumètès mbaka sajuga
Nanging
Sakecap baé durung kawetu sedyamu
Apa amarga mung srandhal jepit kang dak sandhang nalika methukaké sliramu
Mula agawé sungkan sungkawa ing batinmu?
Wruhanana
Yèn kréta kencana pancèn durung naté dak duwèni
Kajaba yèn tinuku nganggo janggaku
Apa sliramu téga?
Apa amarga mung kekidungan kang dak gawa nalika mapag sliramu
Saéngga rojah-rajèh atimu?
Wruhanana
Yèn donya brana pancèn durung naté lumuber mring aku
Kajaba yèn gelem adol wirang isin lan paitan ati watu
Apa sliramu téga?
Yèn pancèn sing dadi pamundhutira donya kang bisa dinulu
Aku trima pasrah lan pamit mundur baé
Sanadyan ta atiku wus kadhung ajur-mumur kanteban tresnamu
Aku wedi manawa gawé kuciwaning tyasmu
Awit ya mung ati kang tulus mulus
Sarta reroncèning katresnan kang sejatiné sun duwèni
Éwadéné manawa iku baé wus murakabi
Lan bisa agawé dhanganing panggalihmu
Aku nedya setya tuhu angranti tekamu
Prasapaku
Nedya ngentèni sliramu sanadyan nganti praptèng lampus

Jatisrono, 6 Oktober 1997
03.27 WIB
Antonny Gersang

KEMARAU INI MILIK WINCY (3)

Menyadari kata hati
Membawa langkah ke timur
Hingga saatnya aku berhenti
Menunduk dalam-dalam
Menyadari kata hati
Tercipta hasrat yang tak pernah terwujud
Hanya boleh memandang
Hanya boleh terpesona
Bukan untuk menikmati
Apalagi memiliki


Jatisrono, 5 Juli 1995
Antonny Gersang

KEMARAU INI MILIK WINCY (2)

Engkaukah itu
Cahya putih dalam rinduku
Semoga bukan lagi ilusi


Jatisrono, 5 Juli 1995
Antonny Gersang

KEMARAU INI MILIK WINCY (1)

Sedetik kutertegun
Terbius kebisuan
Meresapi gemerlapmu
Datang bersama malam
Menguak tabir gelap mendung menggantung
Semusim yang lalu masihlah engkau tersembunyi
Aaaahh... indah nian parasmu kini
Kemarau datang membawa kehangatan
Menambahkan warna di dalam nuansaku
Hati berdendang
Meninggikan alunan symphoni nan indah
Menghanyutkan
Membawa jiwa ke alam damai
Kemarau datang bersama langkahmu
Membangunkan kembali kuncup-kuncup beku membisu
Sayang
Hanya semusim
Sementara masih tersisa puing-puing berserakan
Akankah sempurna kelak
Butir-butir kemilau hati yang mulai tertata lagi kini
Tinggal sekejap sisa kemarau di musim ini
Akankah langkah bertemu?
Rerumputan diam
Menyimpan jawaban yang kucari
Kemarau musim ini tinggal sedetik lagi


Jatisrono, 5 Juli 1995
Antonny Gersang

HOM YAHOM YAHÈNG

Pethitha-pethithi kaya tikus pithi
Cah sekolah sanguné wisky
Hom yahom
Corat-coret ngebaki kitab
Jaré ngudi kapinteran
Jebul nyakari buntutan
Wèlèh-wèlèh
Éram temenan
Pra priya adol rasa
Rasa kaumbar mangambar gedhéning asmangkara
Lathi dadya pamikuting wanodya
Hom yahèng
Déné pra Kenya tan karsa kasoran sajuga
Saben dina pamit arisan
Nging jebulé golèk kencanan
Ngumbar rasa hambabar tresna semu binungkus hardaning napsu
Jaréné iki jamané emansipasi
Hom yahèng
Byaaaak kawiyak
Bareng nétra miyak amba
Nyatané wus kadaluwarsa
Bathara Surya wusnya nedya néndra
Kamangka jiwa durung tumungkul
Hom yahom yahèng
Donyané wus édan
Édané wus donyani
Manungsa kadunungan sétan
Sétané wus manjalma manungsa
Gèdhèg-gèdhèg mustakaningwang
Hom yahom yahèng

Jakarta, 7 Juni 1994
Antonny Gersang

LASKAR

Terpampang wajah tegas dan bijak
Mengangkangi ruas dan batas
Jalan tak bertepi terayapi
Di ujung bakti tuntas peluhku

Jatisrono, 25 Mei 1994
22.15 WIB
Antonny Gersang