Search This Blog

Thursday, October 21, 2010

MAAFKANLAH

(Penari XVIII)

Dalam kesekian kali kulewati lagi jalan ini
Kembali menetes darah hitam menggumpal
Sakit!!!
Tetapi kucoba tetap menikmati
Sebab kerinduanku pada luka tertebus sudah
Seiring datangnya satu adegan romansa
Aku pun diam usai menyampaikan salam
Dan kali ini kusertakan ketulusan
Sebab semakin jelas bayang diri yang tergambar di peristiwa
Aku bukan siapa-siapa!!!
Kemudian diam membawaku menepi, menjauh, tenggelam
Tak lagi kembali
Seraya menyiapkan hati
Mengubur hasrat
Demi mengidungkan lagi syair sebuah tragedi
Maaf
Terpaksa kulantunkan lagi Episode Kahyangan
Semoga yang terakhir
Sebelum berakhir
Mungkin aku pun haruslah segera mohon diri
Sembari membawa rasa malu ini pergi
Maafkanlah...

Jatisrono, 8 Oktober 1997
23.25 WIB
Antonny Gersang

PRASAPAKU

(Penari XVII)


Semburat cakrawala ing brang wétan
Mratandhani titimangsa wusnya gantya ari
Memanukan ngocèh ngoncèki raketing nétra kang maksih néndra
Néndraning janma kang kalimput nikmating embun kang tumètès mbaka sajuga
Nanging
Sakecap baé durung kawetu sedyamu
Apa amarga mung srandhal jepit kang dak sandhang nalika methukaké sliramu
Mula agawé sungkan sungkawa ing batinmu?
Wruhanana
Yèn kréta kencana pancèn durung naté dak duwèni
Kajaba yèn tinuku nganggo janggaku
Apa sliramu téga?
Apa amarga mung kekidungan kang dak gawa nalika mapag sliramu
Saéngga rojah-rajèh atimu?
Wruhanana
Yèn donya brana pancèn durung naté lumuber mring aku
Kajaba yèn gelem adol wirang isin lan paitan ati watu
Apa sliramu téga?
Yèn pancèn sing dadi pamundhutira donya kang bisa dinulu
Aku trima pasrah lan pamit mundur baé
Sanadyan ta atiku wus kadhung ajur-mumur kanteban tresnamu
Aku wedi manawa gawé kuciwaning tyasmu
Awit ya mung ati kang tulus mulus
Sarta reroncèning katresnan kang sejatiné sun duwèni
Éwadéné manawa iku baé wus murakabi
Lan bisa agawé dhanganing panggalihmu
Aku nedya setya tuhu angranti tekamu
Prasapaku
Nedya ngentèni sliramu sanadyan nganti praptèng lampus

Jatisrono, 6 Oktober 1997
03.27 WIB
Antonny Gersang

KEMARAU INI MILIK WINCY (3)

Menyadari kata hati
Membawa langkah ke timur
Hingga saatnya aku berhenti
Menunduk dalam-dalam
Menyadari kata hati
Tercipta hasrat yang tak pernah terwujud
Hanya boleh memandang
Hanya boleh terpesona
Bukan untuk menikmati
Apalagi memiliki


Jatisrono, 5 Juli 1995
Antonny Gersang

KEMARAU INI MILIK WINCY (2)

Engkaukah itu
Cahya putih dalam rinduku
Semoga bukan lagi ilusi


Jatisrono, 5 Juli 1995
Antonny Gersang

KEMARAU INI MILIK WINCY (1)

Sedetik kutertegun
Terbius kebisuan
Meresapi gemerlapmu
Datang bersama malam
Menguak tabir gelap mendung menggantung
Semusim yang lalu masihlah engkau tersembunyi
Aaaahh... indah nian parasmu kini
Kemarau datang membawa kehangatan
Menambahkan warna di dalam nuansaku
Hati berdendang
Meninggikan alunan symphoni nan indah
Menghanyutkan
Membawa jiwa ke alam damai
Kemarau datang bersama langkahmu
Membangunkan kembali kuncup-kuncup beku membisu
Sayang
Hanya semusim
Sementara masih tersisa puing-puing berserakan
Akankah sempurna kelak
Butir-butir kemilau hati yang mulai tertata lagi kini
Tinggal sekejap sisa kemarau di musim ini
Akankah langkah bertemu?
Rerumputan diam
Menyimpan jawaban yang kucari
Kemarau musim ini tinggal sedetik lagi


Jatisrono, 5 Juli 1995
Antonny Gersang

HOM YAHOM YAHÈNG

Pethitha-pethithi kaya tikus pithi
Cah sekolah sanguné wisky
Hom yahom
Corat-coret ngebaki kitab
Jaré ngudi kapinteran
Jebul nyakari buntutan
Wèlèh-wèlèh
Éram temenan
Pra priya adol rasa
Rasa kaumbar mangambar gedhéning asmangkara
Lathi dadya pamikuting wanodya
Hom yahèng
Déné pra Kenya tan karsa kasoran sajuga
Saben dina pamit arisan
Nging jebulé golèk kencanan
Ngumbar rasa hambabar tresna semu binungkus hardaning napsu
Jaréné iki jamané emansipasi
Hom yahèng
Byaaaak kawiyak
Bareng nétra miyak amba
Nyatané wus kadaluwarsa
Bathara Surya wusnya nedya néndra
Kamangka jiwa durung tumungkul
Hom yahom yahèng
Donyané wus édan
Édané wus donyani
Manungsa kadunungan sétan
Sétané wus manjalma manungsa
Gèdhèg-gèdhèg mustakaningwang
Hom yahom yahèng

Jakarta, 7 Juni 1994
Antonny Gersang

LASKAR

Terpampang wajah tegas dan bijak
Mengangkangi ruas dan batas
Jalan tak bertepi terayapi
Di ujung bakti tuntas peluhku

Jatisrono, 25 Mei 1994
22.15 WIB
Antonny Gersang

HOOM AWIGNAM ASTU

Hoom awignam astu
Kidung kadéwatan wusnya kapireng
Nging ngapa èsemmu tan kawistara?
Padatan surya sumunar ing nétramu
Satemah gawé padhang jagadku
Hoom awignam astu
Kidung dumeling dadya pepéling
Ati wening dununging éling
Lumrahé ati dadi ayem
Hoom awignam astu
Kidug kadéwatan wusnya dumeling
Ing telenging ati kang wening
Hoom awignam astu

Jatisrono, 25 Mei 1994
22.10 WIB
Antonny Gersang

SAAT SEJENAK SENYUMMU SEMBURAT SAMPAIKAN SALAM

Niat pasti
Menjemputmu esok pagi

Larantuka, 22 Februari 1993
Antonny Gersang

KETIKA KAU DATANG

Bukan tutur yang melantur
Bila malam ini terlalu banyak kata yang terucap dalam diam
Bermakna tanpa wicara
Tersibak tabir luka lama

Larantuka, 22 Februari 1993
Antonny Gersang

HABIS

Telanjur kutinggalkan hulu
Tanpa tahu apakah ada muara tempat berlabuh
Letih leher melenguh
Peluh mengering
Air asin
Harus terhenti sebelum menepi
Berakhir di atas sampan
Waktu
Lamban merambati nasib
”Malas”
Begitu katanya padaku
Lelah sukmaku memanggul sauh
Di manakah berlabuh?
Mestinya kuhitung saat
Menyadari niat dan tekad
Tatkala menantang sang sekarat
Paripurna di sini
Di tengah air asin
Mati di atas sampan
Mati teruruk sampah
Mati sebagai sampah
Sampah yang mati


Larantuka, 22 Februari 1993
Antonny Gersang

SENANDUNG MALAM BUAT NON AYU

Seharum melati saat kujumpai
Wangi dan asrimu memberi damai
Merasuki relung batinku yang terdalam
Namun kini kuharus pergi
Mengayuh bidukku, melanjutkan perjalananku
Aku akan kembali lagi kelak
Hanya untukmu
Bila belum ada nahkoda lain yang membuang sauh di dermagamu
Aku akan kembali untukmu
Bila bidukku masihlah pantas berlabuh di pantaimu


Larantuka, 14 Oktober 1993
Antonny Gersang

NYATANYA

(Untuk Dhiajeng)

Lhadalaaaahh...
Jebulnya aku terlalu jauh beranganangan dalam ketakutan
Padahal tiada satu iota pun hilang darimu
Tetap seperti dulu

Larantuka, 25 April 1993
Antonny Gersang

SANJAK BUAT CHANDRA (2)

Kusadar kini
Aku mesti menunduk, pasti
Dan segera beranjak, pergi
Berlalu darimu

Larantuka, 21 Maret 1993
Antonny Gersang

TIPLAK-TIPLUK ASMARA

Pluk tiplak-tipluk
Langkahmu membawa irama
Seiring detak jantungku
Riang ke arahku
Plung tiplak-tiplung
Aku terpejam menghayati nafasmu
Hey!!!
Apa yang kau telusupkan ke dalam rongga dadaku?!
Blung tiplak-tiblung
Nyatanya hati kita satu rasa
Sama-sama kasmaran

Larantuka, 21 Maret 1993
Antonny Gersang

SEBUAH DOA DI AWAL TAHUN

TUHAN
Berikan dia kepadaku
Dia yang Kau sediakan
Dia yang Kau rencanakan
Dan dia yang kelak akan Kau sambil kembali
TUHAN
Lihat langkahku
Tegakkanlah jalanku

Larantuka, 1 Januari 1993
04:05:55 WITA
Antonny Gersang

MERAH DAN BIRU DI UJUNG TAHUN

Byaaarrr ...
Pijar lentera mercury siangkan malam
Menciptakan bayang-bayang orang lalu-lalang
Mengantar laju besi-besi bernyawa
Tiada debu kedukaan
Tidak ada titik kepedihan
Senyumku merekah laksana purnama
Yang menjengukku dari sela-sela bibir Gunung gandul
Bahagia
Di salah satu sudutmu, Wonogiri
Di teduh kerling mesramu
Kurentangkan tangan meremas gelora
Bersama kasihku
(Di dalam doa terucap salam: Selamat Ulang Tahun Dunia)
Bening hati kita
Bening
Sayang, harus berlalu
Hilang dan akhirnya hampa
Kini ku harus meringkuk dalam pengapnya malam
Sendiri
Menghabiskan sisa waktu
Melepas hari
Menghempas candra
Meluruhkan Warsa
Diam
Terpaksa diam

Larantuka, 31 Desember 1992
23.45 WITA
Antonny Gersang

BILA HARAPAN DAN CINTA TAK LAGI DAPAT TENTRAMKAN JIWAMU

Tak kau lihatkah?
DIA tertatih-tatih
Jatuh bangun memanggul Salib mendaki bukit
Pandanglah DIA
Dan
Ikutlah!



Larantuka, 23 Desember 1992
Antonny Gersang

SEBUAH TOREHAN BIRU DI PENGHUJUNG SEMBILAN DUA

(Mengenang Gempa dan Tsunami Flores, NTT, 12 Desember 1992, 13.28 WITA)


Bum... gedebam... gedebum...
Bumi menari-nari di tengah jerit panik
Teriak anak mencari bapak memekakkan telinga
Bum...bum...bum...
Sekejap tarian sang bumi
Porak-porandakan gebyar kemegahan dunia
Lalu-lalang orang menghilang
Lhab...lhab...lhab...
Lenyap sekejap
Byur... byar... byur...
Ombak membelai pantai permai
Dengan sejuta keperkasaannya
Melangkahi pucuk nyiur dan sarang burung
Sedetik kemudian muncullah tangis
Hujan tangis
Lhab...lhab...lhab...
Lenyap sekejap
Satu....dua...
Sepuluh...dua puluh...
Seratus...dua ratus...
Ribuan nyawa melayang
Menghilang ditelan gelombang menjulang

Larantuka, 12 Desember 1992
Antonny Gersang

DI DALAM KUBERHARAP

Malam ini ingin kukenang namamu
Dalam sepi
Malam ini ingin kupeluk dirimu
Dalam khidmat
Malam ini ingin kukecup bibirmu
Dalam rindu
Malam ini kuingin engkau datang
Dalam senyum
Hanya untukku
Malam ini bawakan aku sebilah pedang
Untuk memisahkanku dari egoisme dan kecongkakan
Agar murni kasih ini kutaburkan di dalam nurani

Larantuka, 12 Desember 1992
Antonny Gersang

SANJAK BUAT CHANDRA (I)

Mengapa mega-mega berarak menutupi pandanganku
Selagi kunikmati rembulan


Larantuka, 12 Desember 1992
Antonny Gersang